Współczesny przemysł hutniczy nie mógłby istnieć bez rewolucyjnego wynalazku, jakim jest wielki piec. Urządzenie to pozwala na otrzymanie żelaza w postaci płynnej, chociaż często uważa się, że powstaje w nim gotowa stal. Wielki piec to monumentalna wręcz budowla (wysokości ok. 100 metrów), która pozwala na produkcję surówki w temperaturze sięgającej powyżej tysiąca stopni. Zasada działania wielkiego pieca jest stosunkowa prosta.
Od góry przez tzw. gardziel podawana jest ruda żelaza w postaci przygotowanego wcześniej spieku oraz koks. W wysokiej temperaturze oddzielają się wszelkie zanieczyszczenia, które jako żużel gromadzą się na powierzchni wypływającej przez spust surówki, skąd łatwo je zebrać. Przy wytapianiu powstają także znaczne ilości gazów, które gromadzi się i wykorzystuje jako paliwo.
Wielki piec jest urządzeniem bardzo wydajnym- dziennie osiąga się do kilkunastu spustów, z których każdy ma masę od 300 do 500 ton. Praca przy nim jest zaliczana do jednych z najbardziej niebezpiecznych zawodów. Wytapiacze, zwani kiedyś garowymi, narażeni są na wiele szkodliwych czynników. Temperatura w pobliżu pieca może osiągać nawet 90 stopni, ponadto ciągłym zagrożeniem są odpryski żelaza o temperaturze blisko 1500 stopni.